bir spoiler fırtınasına daha hoş geldiniz canımlar!
ve yine bir "ne terbiyesiz bir kişisin sen insanoğlu" filmi, görebilene/görmemek için kırk takla atmayana tabii..
hepimiz filmi izlediğimize göre direkt dalıyorum efeem.. bir kişiye yedek parça gerektiğinde kullanılabilsin diye üretilen klonlanmış insanlar, filmde product/ürün diye anılıyorlar.. yedek parça neden gerekir? kişi ölümcül bir hastalıktan muzdarip olabilir, o organı yenisiyle veya sağlamıyla değiştirdiğinde ölüm tehlikesini (o seferlik) atlatmış olur.. ya da kozmetik sebeplerle yedeğini kullanması gerekebilir, yeni ve genç bir cilt için mesela.. peki o organ klondan alındığında klonun geri kalan bedeni ne olacak? çöp tabii ki.. zaten klonunu yaptıran kişi multimilyoner ve hemen fırına yenisini atmalarını isteyebilir, bir yılda klonlar olgunlaşıp kullanıma hazır hale geliyorlar nasıl olsa..
filmde scarlett johansson'un canlandırdığı jordan two delta zavallısının kullanılma zamanı geldiğinde, öğreniyoruz ki klonun sahibi olan asıl kişi trafik kazası geçirmiş ve çoklu organ nakline ihtiyacı var.. haliyle scarlett abladan gerekli parçaları alıp, gerisini de hoop çöpe şandelleyecekler.......di.. tabii ki lincoln six echo abimiz olaya uyanıp da bu sistemin büyük saçmalık olduğunu görmeseydi..
bu arada, bu acayip isimlerle gerçek dünyaya çıktıklarında, barmenle bir tanışmaları var ki :)))) çok güldüm izlerken :)))
neyse.. kısacası, ölüm-kalım meselesi durumlar için kendi başına doğmamış olan, asıl kişiden alınan hücrelerle klonlanan yedeklerden bahsediyoruz burada.. ve kahramanlarımız gerçekten kahramanlık yapmaya başladıklarında bunun yanlış olduğunu, klonların da hislerinin olduğunu, başkası yaşasın diye klonların öldürülmesinin kabul edilemez bir durum olduğunu anlatmaya çalışıyorlar herkese.. ve filmi izleyen herkes de bu fikre katılıyor, bu iki tip arkalarındaki kötü adamlardan kaçmaya çalışırlarken, izleyiciler içlerinden ya da bazen de sesli şekilde "koş! koş!!" diye onlara tezahürat yaparak ellerinden geldiğince yardım etmeye çalışıyorlar..
film boyunca gerçek insanların argümanları şöyle sıralanabilir:
- sen benim gibi değilsin
- sen insan değilsin
- sen gerçek değilsin
- seni dünyaya ben getirdim, o halde bu dünyadan gönderebilirim de (öldürmek diyoruz buna cicim)
- ben yaşamak istiyorum.. nasıl olduğu umrumda değil.. bunun için kimin öldüğü umrumda değil..
yani gerçek insanlar filmdeki kötüler grubumuz..
bir de bu kloncuklara yardım etmeye çalışan, başkası yaşasın diye onların öldürülmelerinin etik olmadığını savunan, sistemin içinde var olan ama buna rağmen içi rahat olmayan birkaç kişilik bir insan grubu da var.. bunlar ne diyor? bir tek şunu:
- biftek yiyenler ineğin öldürüldüğünü bilmek istemezler..
merhabaaa.. işte burada sadece bir film izlemediğimizi, aslında gerçek dünyada olup biten zulmün bir benzerini izlemekte olduğumuzu, ve bu ana kadar da o zulümden yani başkasının çıkarı için karşılaşacağı mutlak ölümden kaçmaya çalışan kurbanın tarafında olduğumuzu biir bir fark ediyoruz.. dikkatli bir izleyici bunu çok daha önceden fark etmiştir tabii, ama laylaylom modunda "film bakan" kişi için köprüden önceki son çıkış işte burasıydı..
ben buraya filmi anlatmaya gelmedim herhalde, di mi? film bitince iki yıldır sınıf dolusu öğrenciye şunu soruyorum:
şimdi bu klon fabrikasının yerine bir mezbaha koyun, klonların yerine de kesilmek için üretilen hayvanları, asıl insanların yerine de et yiyen insanları..
deyin bakalım çucuum, halen biraz önceki gibi olaya dışardan bakabiliyor musunuz? yani tarafsızca?
hem de filmdeki müşterilerin (aka asıl insanlar) gerekçesi daha geçerli, canlarının derdine düşüyorlar, ölmemek için klonlarının öldürülmesine sebep oluyorlar.. ve genelde bir müşteri, hayatı boyunca bir, hadi bilemedin iki veya en çok üç klonun kanına giriyordur..
peki ya siz çucuum? nedir mezbahadaki hayvanların öldürülmesinin sebebi? hanginizi ölüm döşeğinden alacak et yemek? sen her gün veya iki günde bir, bir öğün hamburger/köfte/döner/et/tavuk yiyebilesin diye o hayırsız hayatın boyunca kaç hayvanın kanına giriyorsun? hiç hesap etmeyi akıl ettin mi? zaten bunu düşünmeye, hayal etmeye cesaretin var mı? bu katliamdaki gerçek payınla yüzleşmeye?
daha uzatmayayım.. zira bu gerçeği, o masumların yaşadığı dehşeti düşündükçe üzülüyorum..
biraz önce (umarım) birçoğunuzun kafasına sokabildiğim soru işaretinin yanına bir tane de örnekçik eklemeden bitirirsem içime sinmeyecek.. bkz. bundan çok da uzun olmayan bir süre önce zencilerin köle olarak kullanılması gayet normaldi, şimdi eminim ki bir önceki satırdaki zenci sözcüğü bile birçok kişinin tüylerini diken diken etmiştir.. offensive (türkçesi:saldırgan) bulunan bir sözcük çünkü.. bu tarihi gerçeği dillendirmek şöyle dursun, zenci bile diyemiyoruz rahatça.. çünkü o yıllarda yapılan zulmün affını sağlamak mümkün değil, üstelik bu insanları öldürmek değil, sadece karşılıksız çalıştırmaktan, yani yüksek gelirli her ailenin zaruri ihtiyacı olarak evde bulundurmaktan bahsediyoruz burada..
bakalım hayvanların da duyguları olduğu, kesilme sırasını beklerken korkudan gözleri pörtlemiş halde, kaçacak yeri olmadığı için korkudan dehşet yaşadığı gerçeği insanlığa dank ettiğinde bunun affını sağlamak için ne yapacaklar?
değişim her zaman toplu halde yaşanmaz, bireysel düzeyde verilen kararlarla toplum daha kökten ve sağlam değişir..
lütfen uyanın.. lütfen.. bu yaşanan katliam çok saçma..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder